เธอชอบมันในตอนแรกเธอบอกผมว่ามันสวยมาก.ผมของตุ๊กตามันนุ่มมากและชุดของมันก็น่ารักมาก.เธอไม่ยอมละสายตาไปจากมันเลยเป็นวันๆ.ช่วงกลางวันนั้นเธอวางมันลงบนโต๊ะเธอจะได้มองเห็นมันตอนที่เธอกำลังทำความสะอาด.ช่วงกลางคืนมันนั่งอยู่ข้างๆเตียงของเรา.มองดูพวกเราหลับด้วยตาสีฟ้าดวงใหญ่ที่ขยับไม่ได้ของมัน. แต่ควมรักที่มีต่อตุ๊กตาของภรรยาผมก็เริ่มเปลี่ยนไป.ผมเริ่มรู้สึกได้ว่าบางอย่างทำให้ผมรู้สึกกังวล,แน่นอนผมถามเธอ ตอนแรกเธอไม่บอกผม เธอพูดแค่ว่าเธองี่เง่าไปเอง.แต่หลังจากวันนั้นเธอเริ่มปิดกั้นตัวเองกับผมมากขึ้นเรื่อยๆในที่สุดผมก็ทนไม่ได้.ผมบอกเธอว่าเธอควรจะบอกผมว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนี้ไม่งั้นผมจะให้เธอไปหาหมอ. ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไว้เธอร้องไห้และบอกผมทุกอย่าง.เธอบอกว่ามันคือตุ๊กตาที่ทำให้เธอกลัว.เธอบอกว่าเธอรู้สึกเหมือนกับว่ามันกำลังมองดูเธออยู่ตลอดเวลา.บางครั้งเธอรู้สึกว่ามันขยับได้.มันทำให้ผมรู้สึกเป็นกังวลผมจึงลองไปดูเจ้าตุ๊กตา.มันนั่งอย่างไร้ความรู้สึกที่โต๊ะเล็กๆในห้องนอน.ดวงตาสีฟ้าดวงใหญ่ของมันก็ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไป.ผมรู้สึกโล่งอกขึ้นเล็กน้อย. แน่นอนมันขยับไม่ได้อยู่แล้ว.มันไม่สามารถทำได้.ผมกลับหลังหันทันใดนั้นผมเห็นบางอย่างขยับเล็กน้อยตรงหางตาของผม.ผมหันกลับไปหาตุ๊กตา ยกมันขึ้นมาจากโต๊ะ ผมเอาหน้าของผมเข้าไปใกล้ตุ๊กตาจ้องมองไปในดวงตาของมัน.มีบางอย่างขยับ.ผมรวบรวมสมาธิแล้วมองดูมันใกล้กว่าเดิม ใช่มันมีบางอย่างขยับจริงๆแต่ไม่ได้มาจากดวงตาของมัน มันมาจากด้านในดวงตาก่อนที่ผมปรับตัวได้ลูกตาของตุ๊กตาหลุดออกมาจากเบ้าของมันและมีหนอนอย่างน้อยสิบตัวทะลักออกมา ผมทิ้งตุ๊กตาลงด้วยความตกใจ ผมถอยกหลังไปตามสัญชาตญาณ ภรรยาของผมร้องตะโกนจากอีกห้อง ถามผมว่ามีอะไรเกิดขึ้น ผมตะโกนบอกเธอว่าไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง.ผมหยิบตุ๊กตาตัวนั้นอีกครั้ง ผมใช้ทิชชู่เช็ดหนอนออกไป ซึ่งข้างในตุ๊กตาผมมองเห็นพวกมันมีมากกว่าขึ้นเรื่อยๆ อยู่ตามผิวหนังที่อยู่ชั้นในและพลาสติกอยู่หุ้มนอก.
ก็นะมันพังซะแล้ว.ผมหวังว่ามันจะอยู่ได้นานกว่านี้.ผมจะต้องหาตุ๊กตาตัวใหม่ให้กับเธอ บางที่ตอนแรกทำให้มันมีชีวิตก่อน ถ้าทำอย่างนั้นมันต้องอยู่ได้นานขึ้นแน่นอน.ขณะที่ผมกำลังโยนตุ๊กตาตัวเก่าทิ้งผมก็คิดถึงเรื่องที่ภรรยาของผมชอบพูดว่าเธอชอบผมบลอนด์เป็นลอนหนาของเคที่ตัวน้อยที่อยู่ชั้นล่างมากขนาดไหน
'รู้สึกว่าเธอน่าจะมีตาสีฟ้าเหมือนกันนะ'
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น