Gas Station

ผมทำงานกะกลางคืนที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่งในเมืองเล็กๆทางตะวันตกมาเกือบปีแล้ว บางครั้งผมก็ได้เจอกับคนแปลกๆบ้างแต่ว่าสัปดาห์ที่แล้วนั้นมีบางอย่างทำให้ผมขวัญผวาจนทำให้ผมอยากจะออกจากงานที่ผมทำอยู่

ประมาณตีสามในวันพฤุหัสนั้นมีหญิงแก่ๆคนหนึ่งมาใช้บริการ เธอสูงแต่หลังค่อม เธอสวมเสื้อ
หลวมและมีเสื้อตัวนอกทับอีกชั้นนึงยาวๆ พร้อมกับแว่นตาที่ใหญ่จนเจะบังหน้าเธอเกือบทั้งหมด เธอพูดกับผมว่าสวัสดี น้ำเสียงของเธอไม่เหมือนกับเสียงของหญิงแก่เลย เสียงนั้นทุ้มและดัง เธอมาที่เคาท์เตอร์ร้านและขอร้องให้ผมช่วยซ่อมรถของเธอ

มีบางอย่างที่ผมคิดว่ามันอันตรายจะเกิดขึ้น ผมจึงบอกกับเธอว่าผมไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากปั๊มแห่งนี้ในเวลากลางคืนแบบนี้ เธอค่อนข้างหงุดหงิด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เธอเดินไปมาในปั๊มและเหลือบตามาดูผมหลายครั้งมาก บางครั้งเธอจะเดินไปข้างนอกแล้วชี้ไปที่อะไรบางอย่างพร้อมกับจ้องตาผม เหมือนกับว่าเธออยากให้ผมออกมาข้างนอกแล้วดูสิ่งที่เธอชี้ มีครั้งนึงเธอชี้ไปที่ห้องน้ำ ตอนที่เธอออกมาเธอบอกว่ากระดาษทิชชู่ในห้องน้ำมันหมดแล้ว แต่ผมก็ยังรู้สึกถึงอันตรายอยู่ดี ความกลัวได้ถาโถมเข้าใส่ตัวผม ผมจะต้องไม่ออกจากปั๊มแห่งนี้เด็ดขาด ผมจึงยื่นม้วนกระดาษทิชชู่ให้เธอจากด้านหลังของเคาท์เตอร์นั้นแทน ครั้งนี้เธอดูเหมือนจะโกรธและโมโหมากๆด้วย

และเธอก็ยังคงเดินเตร็ดเตร่ไปมาอีกเหมือนเดิม ก่อนที่เธอจะขอร้องให้ผมไปซ่อมเครื่องชงกาแฟ แต่ก็เหมือนเดิม ผมบอกเธอไปอย่างสุภาพว่าผมออกไปข้างนอกปั๊มไม่ได้จริงๆ เธอบ่นพึมถึงการบริการของปั๊มที่ห่วยแตก และในที่สุดเธอก็ออกจากปั๊มแห่งนี้ไป

เมื่อหมดเวลางานของผมนั้นผมก็นั่งรถกลับบ้าน แต่ผมสังเกตเห็นกองผ้ากองนึงอยู่เหนือรั้วตาข่ายที่แยกห่างจากปั๊มไม่ไกลนัก ผมเดินออกจากรถและเดินเข้าไปดูชัดๆ สิ่งที่ผมเห็นคือเสื้อนั้นเป็นเสื้อตัวเดียวกับที่หญิงแก่คนนั้นสวม พร้อมกับแว่นตาใหญ่ๆอันนึงวางอยู่ด้านบน ผมรีบวิ่งกลับไปที่รถแล้วขับออกไปแบบไม่คิดชีวิต ผมยังคงรู้สึกคาใจจนถึงทุกวันนี้...

UPDATE:ผมยังคงทำงานที่ปั๊มนี้อยู่เหมือนเดิม ผมไม่ได้เจออะไรอีกเลยตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้กลับมาหาผม อย่างไรก็ตามผมก็ได้ถามเพื่อนร่วมงานคนอื่นที่ทำงานกะกลางคืนแบบผมว่าเห็นอะไรผิดปกติบ้างไหม เขาตอบผมว่า "ไม่นิ แต่ก็มีผู้หญิงคนนึงถามหาว่าผมจะกลับมาทำงานเมื่อไรอยู่เหมือนกัน" ผมก็ถามต่อถึงลักษณะผู้หญิงคนนั้น เขาบอกว่าเธอเป็นหญิงแก่ที่สวมแว่นตาใหญ่ๆ และเพื่อนร่วมงานผมคนนี้คิดว่าเธออาจจะเป็นคนรู้จักหรือคนในครอบครัวผมเพราะว่าเธอเรียกชื่อของผม ทั้งๆที่ผมยังไม่เคยบอกชื่อผมให้เธอเลย!! เขาบอกเวลาทำงานผมให้กับผู้หญิงคนนั้น ผมถามเขาต่อว่าเธอทำให้เขารู้สึกแปลกๆอะไรไปรึเปล่า เขาก็ตอบว่าไม่ แต่เขาเห็นว่าตอนที่ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในปั๊มนั้น ประตูอัติโนมัติไม่ได้เปิดรับเธออยู่หลังจากเธอพยายามเข้ามาในปั๊มถึงสามครั้ง จนในที่สุดเธอต้องใช้มือของเธอเปิดประตูเข้ามาเอง...