The Absence of Conflict

ครูคนหนึ่งได้ก้าวเท้าเข้าไปที่หน้าห้อง มองหน้าไปที่นักเรียนของเธอ  "ด้วยความช่วยเหลือของสิ่งประดิษฐ์ของพวกเรา ได้ใช้ความสอดคล้องกันของหลักสันติ 5 ประการได้พัฒนาโลกเราให้เป็นอยู่ดีขึ้น" เธอพูดพร้อมกับยิ้ม "เป็นเวลาร้อยกว่าปีแล้วที่พวกเราใช้ชีวิตกันโดยไม่มีความขัดแย้ง พวกเราถือเป็นความหวังของชาติในการทำให้โลกนี้เป็นโลกแห่งความสันติ

นักเรียนคนนึงซึ่งอยู่หน้าแถวได้ยกมือขึ้นมา " ผมอยากทราบคำจำกัดความของคำว่าสันติมันเหมือนกับการที่เราไม่มีความขัดแย้งอย่างไรครับ" เขาถาม "ถ้าคนเราไม่อนุญาตให้คัดค้านหรือไม่เห็นด้วยกับสิ่งต่างๆ พวกเขาก็คงจะไม่มีทางสงบได้ พวกเขาจะอยู่กันอย่างเกรงกลัว" 

คุณครูเอียงหัว แล้วหรี่ตา ถามนักเรียนคนนั้นว่า "งั้นแปลว่าเธอจะคัดค้านชั้นอย่างงั้นน่ะสิ"

นักเรียนคนนั้นพยักหน้าอย่างรวดเร็ว "ใช่ครับ" เขาตอบครูไป จากนั้นตาของเขาก็เบิกกว้าง "ผมหมายถึง เอ่อ ไม่ครับ" จู่ๆดูเหมือนว่าเส้นเลือดที่คอของนักเรียนคนนั้นปูดขึ้นมาแล้วบิดไปมา จากนั้นเขาก็บีบคอตัวเอง เขาหายใจกระอึกกระอัก จากนั้นก็ล้มลงไปที่โต๊ะของเขา

ครูคนนั้นยิ้มกว้างไปที่หน้าจอมอนิเตอร์ที่ห้องเรียน จากนั้นนักเรียนคนนั้นก็ถูกนำตัวออกไปจากที่นั่ง "เวอร์ชั่น 5 นั้นเร็วกว่า เวอร์ชั่น 4 ตั้งสิบเท่า มันไม่ได้ทำให้เด็กคนนั้นร้องเลยซักแอะ" ภารโรงจะต้องทำความสะอาดอะไรหลายๆอย่างให้สะอาดก่อนที่เสียงออดจะดัง จากเหตุการณ์ครั้งนั้นรับประกันเลยว่าความสันตินั้นจะเกิดขึ้นที่ห้องเรียนดังกล่าวอย่างแน่นอน