Jeff The Killer

ลักษณะของเขาคือ ชายผมดำ ใส่เสื้อกันหนาวสีขาว ผิวขาวซีด (ใส) กางเกงยีนสีดำ รองเท้าสีแดงขาวลักษณะหน้าตาคือ ตากลมโต ปากฉีกเกือบถึงใบหู เอาง่ายๆ หน้าตาน่ากลัว
เจฟฟ์นั้นเมื่อวัยเด็ก มีแผลลึกฝังใจร้ายแรง คือผมสรุปได้ว่า ไปสู้เพื่อปกป้องคนอื่น แต่ว่าโดนทำร้ายจนปากฉีก แถมโดนแม่โกหกหลอกหลวง ทุกคนในครอบครัวเกลียด เห็นว่าเป็นตัวประหลาด นั่นคือแผลใจ

ซึ่งเป็นตัวจุดฉนวน ให้เขากลายเป็นฆาตกร เขาเริ่มออกฆ่าคนครั้งแรก เมื่อหลังหนีออกจากบ้านได้ไม่นาน ผู้คนเรียกเขาว่า "ฆาตกรปริศนา" ซึ่งผมแปลและเรียบเรียงได้ดังนี้

หลังจากสัปดาห์ที่มี การฆาตกรรมสยองต่อเนื่องเกิดขึ้น ในรัฐๆหนึ่ง ผู้คนต่างหวาดกลัว กับฆาตกร ปริศนาดังกล่าว ตำรวจในรัฐ ได้รีบเร่งหาหลักฐานและเบาะแส เพื่อตามจับคนร้าย พวกเขาได้หลักฐานเพียงเล็กน้อย แต่ก็ได้เจอผู้รอดชีวิตรายหนึ่ง ซึ่งเขาได้ต่อสู้กับฆาตกรปริศนา อย่างกล้าหาญ

จนสามารถรอดออกมาได้ เขาจึงได้มาให้ปากคำ กับตำรวจ และเล่าเป็นเรื่องว่า
"ผมจำได้ว่า ผมตื่นนอนจากฝันร้ายในตอนกลางดึก แต่น่าแปลก ที่เหงื่อของผมไม่ไหลออกมา ผมรู้สึกว่า มีลมเย็นๆพัดเข้ามา ทั้งๆที่ผมปิดหน้าต่าง และ ไม่ได้เปิดแอร์เลย ผมรู้สึกเหนื่อย และ หนาวมาก

ผมลองหันซ้ายและขวา ไปรอบๆ ขณะที่ผมหันหน้า ผมสังเกตุเห็น สิ่งผิดปกติตรงหน้าต่าง หน้าต่าง!! หน้าต่างถูกเปิดออก ทั้งๆที่ผมปิดมัน ขณะที่ผมกำลังจะนอน ผมหัวเสียนิดหน่อย แต่ก็พยายามคิดว่า "วันนี้ลมแรง ลมอาจจะพัดจนหน้าต่างเปิดก็ได้" ทั้งๆที่ หน้าต่างนั้นเป็นบานเลื่อน ซึ่งลมไม่สามารถพัดจากด้านล่างเพื่อเปิดได้อยู่แล้ว แต่ผมก็พยายามคิด ให้ตัวเองใจเย็น ผมลุกไปปิดหน้าต่างอีกครั้ง

และกลับมานอนที่เตียง ขณะผมนอน ผมมีความรู้สึกประหลาดที่ว่า "เหมือนมีใครจ้องมองผม อยู่ตลอดเวลา" ผมนอนไม่หลับ จึงเงยหน้ามองไปตรงเพดาน ผมตกใจสุดขีด!! เมื่อมีคนบางคน เอาสายตา
อันน่าสยดสยองจ้องมองผม เขาคนนั้น เกาะอยู่ตรงช่่องแคบที่เพดาน ผมเริ่มหัวเสียหนักเข้าไปอีก

เมื่อเห็นรอยยิ้มของเขา ปากของเขาฉีกเป็นสีแดงเกือบถึงติ่งหู!! เขากระโดดลงมาตรงท้ายเตียงของผม และพูดประโยคสั้นๆว่า "Go To Sleep" เขากล่าวพร้อม "รอยยิ้มอันน่ากลัว" กล่าวจบเขากระโดดเล็งมีดที่เขาถือ มาตรงหัวใจของผม ผมหลบและพยายาม ต่อสู้กับเขา ผมรีบวิ่งไปเคาะตรงประตู หน้าห้องพ่อ
เพื่อให้พ่อช่่วย เขาตามผมมาแล้ว!! ในขณะนั้น เป็นจังหวะเดียวกับที่พ่อผมเปิดประตูออกมา
เขาคนนั้น ปามีดโดนไหล่พ่อของผม!! และเขาอาจจะฆ่าผมกับพ่อแล้วก็ได้ หากคนในบ้านไม่โทรแจ้งตำรวจ ผมรีบพาพ่อมายังโรงรถ เพื่อขี่รถพาพ่อไปโรงพยาบาล ขณะขี่รถออกมาจากโรงรถ
ผมเห็นชายคนดังกล่าว วิ่งไปด้วยความเร็วมากตามถนน ลักษณะของเขาคือ ผู้ชายผมดำ ผิวขาวซีด ใส่เสื้อกันหนาวสีขาว ใส่กางเกงยีนสีดำ และ ใส่รองเท้าสีแดงขาว เขาหันหน้ากลับมา พร้อมแสยะยิ้ม อันน่ากลัว ซึ่งเขาต้องกลับมาหา
ผมและครอบครัวอีกแน่ๆ!!" -------
ความสามารถของเขาคือ เป็นคนที่อึดมาก ทนพิษบาดแผลได้สบาย แปปเดียวหายจากอาการเป็นแผล
ตายยาก วิ่งเร็ว ความสามารถสูง และเป็นคน บ้าคลั่ง เสียสติ
ชื่อของมันคือ เจฟฟ์ เดอะ คิวเลอร์ อ้ากกก!!
หลังจากเล่าจบ ทุกคนในสถานีนั้นถูกฆ่าตายอย่างน่าสยอง
ถ้าใครที่มาเจอสมุดนี้ขอให้คิดว่าท่าน
ไม่มีวันหนีจากมันได้!!